Met z’n oogjes fonkelend kijkt hij me aan
Horen doet hij me niet maar met gebaren
Kan hij me verstaan

Als leider van de roedel en oudje tegelijkertijd
Vindt hij het evenwicht tussen heerlijk soezen
En hoognodige alertheid

Zijn stoere blaf die zo goed bij hem past
Zijn ingetogen blik als ik hem berisp
Omdat hij heeft binnen geplast

De ongeduldigheid die hij niet kan verstoppen
Als z’n eten eraan komt
En hij z’n buikje weer heerlijk vol kan proppen

Kwispelend uitbundig, elke dag weer
Hij wordt me nooit beu
Voor mij een grote eer

Billie, bijna 14 jaar ben je nu hier
En laat je zien hoe mooi het kan zijn
Tussen mens en dier!