Blog Archive
About Me
- heike
- Rustig, zachtaardig maar soms ook fel en boos! Mama van het liefste meisje ter wereld, Sam...
Mogelijk gemaakt door Blogger.
Labels
Volgers
zondag 3 mei 2009
Het Smeetshof
Gepost door
heike |
Post bewerken
Vanochtend vroeg uit de veren want om 7u werden we aan het Smeetshof te Bocholt verwacht om een dauwwandeling te maken. De groep werd in twee gedeeld en onze gids had zoveel te vertellen dat onze groep een stuk langer over de wandeling deed... De rust en het vogelgezang waren overweldigend en met gespitste oren mochten we genieten van de zang van ondere andere de geelgors, het winterkoninkje, de boompieper, de kuifmees en de herkenbare roep van de koekoek. Al wandelend begaven we ons in een gebied waar de natuur zijn gang mag gaan, waar de wet van de sterkste geldt en dat is ook zo voor bomen. Zo zagen we een dicht bos dat de kans heeft gekregen om zelf op te groeien nadat het land jaren bebouwd was met mais. Bij de aanblik van een dode buizerd op de grond vraag je je automatisch af waaraan het dier gestorven is, en aldaar liggend bedolven onder de kruipende beestjes werd hij weer opgenomen door de natuur. Toen we een stop maakten om even wat te drinken zagen we op een omgeploegde akker 4 nijlganzen. In de verte zagen we een ree, en ook de sporen van hun terrotoriumafbakening, gevilde boomstammetjes van jonge boompjes. De gids legde ook het verschil uit tussen de inlandse- en de Amerikaanse vogelkers en liet ons door een loepje kijken naar een piepklein bloemetje. Verschillende bloemen die ik vaak zie kregen eindelijk een naam en ik was verrast door de frisse lookachtige geur van 'look zonder look'. Een prachtig bloemetje dat veel lijkt op het lelietje-van-dalen, namelijk het dalkruid stond in grote getale in de beboste gebieden en oogde werkelijk prachtig. In de beekjes zagen we waterviolier en gele lis met op de achtergrond groene velden vol uitgebloeide paardebloemen en de zacht lilakleurige pinksterbloemetjes. Aan de oever van deze beekjes sprongen jonge, bruine kikkertjes in het rond, herkenbaar aan het bruine vlekje achter hun oog. De gids overlaadde ons met interessante weetjes en de tijd vloog voorbij. Na de wandeling wachtte ons een stevig ontbijt of beter gezegd bijna middagmaal. Fijn, de natuur zo in de vroege ochtend opgesnoven te hebben, een energie-boost die zeker aan te raden is!
Labels:
natuur
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 reacties:
Dat lijkt me echt leuk om te doen.
Heerlijk in de natuur, genieten van alles wat er groeit en bloeit!
Groetjes ,Thea
Heel vroeg, maar dus zeker de moeite waard, zo te lezen!
Een reactie posten