Nog steeds slap in de benen... Een paar dagen koorts gehad, een lelijke hoest die diep zit. De buitenlucht prikkelt, gewapend met vest en sokken toch naar buiten. Het zonnetje zorgt voor wat warmte, de herfst hangt al in de lucht. Ervoor zorgen dat de diertjes in het zonnetje kunnen ontbijten, gezellig bij elkaar, hooi ronddragen en dan even later een hooiberg zien vol kippen met knikkende kopjes. Epona houdt er ook van om in dit milde zonnetje te staan en haar staart zwiept op en neer. De honden rennen even gek als altijd achter me aan en Joep probeert elke keer weer mee te glippen als ik naar de varkens ga. De poort valt net voor zijn neus dicht en ontgoocheld kijkt hij me na.

Weer binnen, overvalt de warmte me, gisteren de verwarming opgezet... laat de herfst maar komen!