Wat een geluk! Gisteren belde ik naar onze hondenkapster en er was vandaag een plekje vrijgekomen om 10u. Ideaal, want Joepie z'n coupe moest dringend bijgewerkt worden. De hernia die hem parten speelt trotseerde hij stoer en dit keer geen muilkorfje om. Nee, hij was héél braaf en hij was zo fier toen hij weer netjes gekapt was. Er liep hier nog iemand rond met een kapsel dat het zicht bijna volledig belemmerde. Sam had er eigenlijk niet zoveel zin in, maar mama wilde er niet van horen. Meteen na school doorgereden naar de kapper. Een flink stuk eraf laten knippen, een speciale pony, wat piekjes links en rechts en wat ziet ze er weer anders uit. Haar lieve gezichtje niet meer bedekt door dat gordijn van haren, de zomersproetjes weer goed zichtbaar. Het is wennen, met die frisse kopjes in huis...