About Me
- heike
- Rustig, zachtaardig maar soms ook fel en boos! Mama van het liefste meisje ter wereld, Sam...
Vogelbescherming
Jij toch ook?
Voor altijd in mijn hart...
dinsdag 27 mei 2008
Over paarden
Gepost door
heike |
Post bewerken
Post bewerken
Tot voor enkele jaren had ik helemaal niets met paarden. Ik durfde niet goed in hun buurt komen, laat staan ze aanraken.
Gelukkig vond ik de beste remedie om hiervan af te geraken, van die ongegronde angst voor deze prachtdieren: de paarden zelf!
Gelukkig vond ik de beste remedie om hiervan af te geraken, van die ongegronde angst voor deze prachtdieren: de paarden zelf!
Bij Leny leerde ik ze kennen... statige Nathalie, robuuste Rowan, dartele Davi, sierlijke Merlin, rustige Sep en kleine Epona. In het begin bleef ik terughoudend, voelde me klein tussen hen en mijn hart bonkte in mijn keel telkens ik in hun buurt kwam.
En toen begon het te veranderen, door naar hen te kijken begon ik me meer en meer op mijn gemak te voelen bij paarden. De tweede stap, ze aanraken was weer een overwinning en nu ben ik zover dat ik me helemaal ontspannen tussen een groep paarden kan begeven.
Toen Epona zo'n twee jaar geleden naar hier verhuisde verheugde ik me er echt op. Haar mankementen nam ik voor lief, dit bijzondere paardje zou hier in de watten gelegd worden. Het ging meteen goed. Zij en ik, we kregen meteen een band en vandaag is die zo sterk, ze voelt me zo goed aan en ik haar!
Een paard dat mijn hart ook gestolen heeft is No Name, zij kwam een paar jaar geleden Leny's paardenkudde vervoegen. Een afdankertje van een manege, een paard met een fluweelzacht karakter en ogen zo sprekend. Oud, maar zeker niet versleten.
Haar foto prijkt hier boven...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 reacties:
Hoi, leuk dat je over je paarden angst heen bent, want paarden zijn prachtbeesten, als je je voor ze open stelt doen zij dat ook voor jou.(maar dat is eigenlijk met bijna alle dieren zo)Komt nog eens bij dat ze hartstikke mooi zijn!
Groetjes,
Sandra
Een reactie posten