In de winkel zag ik een mooi bosje tulpen en ik besloot dat ik mezelf op dat lieflijke boeketje ging trakteren. Eigenlijk ben ik geen liefhebber van snijbloemen, ik vind ze wel mooi, maar hun vergankelijkheid maakt me minder blij. Het feit dat ze op een week hun kopjes laten hangen of verdorren of helemaal flets worden heeft me doen besluiten geen snijbloemen in huis te zetten. Maar zo eens één keertje, een bosje tulpen, dat moet kunnen. Thuisgekomen ging ik op zoek naar een vaas en kwam ik tot de ontdekking dat we ze een tijdje geleden allemaal hebben opgeruimd (= naar de kringloopwinkel gebracht). Tja, wat nu gedaan... Al rondkijkend in huis, viel mijn oog op een blikken doos die ik ooit kocht om de koffiepads in te doen. Maar al enkele maanden geleden heeft onze Senseo de geest gegeven en wordt er nu weer op de 'oude' manier koffie gezet. Blik gevuld met water en ja hoor, het kan, de tulpen staan nu in een alternatief vaasje en hopelijk vinden ze het goed en mag ik toch een tijdje een plezier aan hen beleven!