Met dieren in huis is het niet te vermijden dat je zo af en toe eens naar de dierenwinkel moet gaan. Zijn het niet de brokken van de honden die op zijn, dan is het wel het konijnenvoer, of de kippegraantjes of het hooi... Er wordt heel wat geconsumeerd door de dieren hier in en rond huis en ze goed verzorgen dat hoort erbij. De dierenwinkels die ook écht dieren verkopen zijn al langere tijd in opspraak, het verbod op de verkoop van honden en katten in zo’n zaken is nog steeds niet van kracht (vanaf 1 januari 2009 zou dat wel zo moeten zijn) en ik vind het jammer dat men niet meteen ook aandacht schenkt aan de andere kleinere dieren. De konijnen, cavia’s, ratjes, muizen, hamsters, vogels... Winkels waar honden en katten verkocht worden vermijd ik, maar het gebeurt wel eens dat ik samen met Sam naar de konijntjes enzo ga kijken...
Zo ook gisteren en wat ik zag verontrustte mij toch wel. Achter glas, met z’n allen (zo’n stuk of 8), krap behuisd, zat een groepje cavia’s. Ze maakten een trieste indruk en toen ik ze van naderbij bekeek zag ik dat ze onder de schurft zaten. Een oortje dat er vreselijk uitzag, eentje met schurft rond de oogjes, ... Natuurlijk ging ik dit melden en blijkbaar was men al op de hoogte. Ze waren enkel aan het ‘wachten’ tot de kweker ze terug kwam ophalen en zou omruilen voor ‘gezonde’ exemplaren. Ik stond perplex, en ondertussen lagen die diertjes af te zien. Want wat veel mensen niet weten is dat schurft pijnlijk is. Tja, een dierenarts inschakelen mochten ze voor dergelijke gevallen niet, de kosten zouden té hoog oplopen en de winstmarge op de verkoop van deze diertjes is sowieso al laag... Ik volg de logica van de winkel wel, maar mijn hart zei me iets heel anders. Ik dacht terug aan de tijd dat ik een groep cavia’s in een dierenparkje bij een revalidatie kliniek redde. Deze diertjes waren er nog véél erger aan toe, ze zaten vreselijk onder de schurft, sommigen lagen gewoon te sterven. Ook daar kreeg ik in eerste instantie geen gehoor, werd ik afgewimpeld en toen heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken. Op een avond heb ik de hele groep (het waren er ruim 20!) in een grote doos gestoken, ben ermee naar de dierenarts gereden en daar kregen ze allemaal een injectie tegen de schurft. De behandeling moest na een week nogmaals herhaald worden en ik heb ze dan ook een tweede keer moeten vangen. Ze leken er allemaal goed bovenop te komen, met uitzondering van eentje en die heb ik mee naar huis genomen. Er bleek meer aan de hand te zijn en uiteindelijk is hij hier rustig gestorven maar de anderen zijn allemaal genezen van de schurft. Waarom al die dierenwinkels zo graag deze kleine dieren verkopen is wel duidelijk, het trekt mensen aan, maar dit komt zeker de diertjes niet ten goede. Tegenwoordig zijn er ook asielen voor konijnen, cavia’s... Daar zitten honderden, duizenden afgedankte pluizenbolletjes te wachten op een nieuwe thuis, daar zou men eens aan moeten denken!!!