De luxe van deze nieuwe blog is toch wel dat ik hier weer alles en iedereen mag voorstellen.

Epona kwam in november 2006 bij ons. Intuïtief voelden we aan dat ze hier op haar plaats zou zijn, haar hoefjes, beentjes en gewrichten zijn niet zoals ze horen te zijn. Stram, moeilijk lopen, misvormde hoefjes, een beetje een trieste indruk maakte ze.

Nu durf ik zeggen dat ze het véél beter stelt en dat heeft zeker te maken met hoe ze hier in de watten wordt gelegd. Een andere hoefsmid heeft haar hoefproblemen grondig aangepakt, maandelijks wordt ze nu (natuurlijk) bekapt, op een heel bijzondere manier, mét gevoel en rekening houdend met hoe Epona zich voelt. Zo gebeurde het verleden maand, dat we merkten dat het voor haar niet het juiste moment was en dat respecteerden we. 'Luisteren' naar een dier is heel belangrijk.

Afgelopen dinsdag ging het super, haar voorhoefjes zijn weer beter in model gekapt, de straal die in de hoef loopt en als schokdemper fungeert begint meer en meer te groeien. Het getover aan haar hoefjes maakt me blij, ik zie haar meer ontspannen door de tuin lopen en ze komt geregeld aan de achterdeur staan, bonkt dan met haar neus tegen de deur wetende dat ik haar dan iets lekkers geef.

Natuurlijk zal Epona nooit kunnen lopen zoals een gewoon paard, maar ze straalt toch geluk uit en dat is het voornaamste.

Gisteren heb ik haar nog heerlijk gemasseerd, ik merkte dat haar wintervacht al voorzichtig los begint te laten, de lente is dus écht in aantocht...