In de tuin staat een reus van een lijsterbes. Overdag zorgt hij voor schaduw en daardoor droogt de was aangenaam zacht. 's Avonds tekent zijn imposante silhouet prachtig af tegen de donkerblauwe lucht. Het brengt me tot rust, zittende bij de volière, kijken naar de vogeltjes, wapperende lakens aan de waslijn, rondvliegende gedachten... De waslijn die hier staat is mee verhuisd van ons laatste huurhuis. Ik weet nog goed dat de verhuis veel werk met zich meebracht en toen mijn vader vroeg of we de waspalen ook meenamen dacht ik in eerste instantie 'ach, laat ze maar staan'. Uiteindelijk zijn ze toch meegekomen en nu staan ze hier alweer 11 jaar... er kan geen droogkast tegenop.