Voor ons geen verre (dure) reizen... Sam en ik, we genieten van de kleine dingen en samen gaan wandelen is voor ons altijd wel dolle pret. Mama die, omdat ze niet oplet waar ze loopt, onhandig struikelt en in de braamstruiken tuimelt, ja, daar kunnen we wel om lachen. Of een plotse, hevige regenbui, die voor afkoeling zorgt en niet te vergeten de hordes dazen die het altijd op mij gemunt hebben. Toch is er nog tijd om af en toe een fotootje te maken, meestal van de insecten in de berm, maar deze keer ook van Sam... die dromerig over het treinspoor tuurt.