Een paar dagen geleden vond ik een bijtje, kruipend op de grond hier in huis. Zo'n zoemend wriemeltje vinden de honden wel interessant en snel nam ik een stukje karton om bijtje te 'redden' van nieuwsgierige snoeten. Op tafel bleek dat het bijtje niet veel kracht meer had en telkens viel ie om. Toen ik hem een suikerklontje met water voorschotelde, stortte bijtje zich er zowat op en een paar minuten later leek ie zijn krachten hervonden te hebben. Een houten theekistje toverde ik om in een mini bijenkastje en op een warm plekje zat bijtje na te genieten van de zoetigheid. Even later spreidde ie zijn vleugeltjes en vloog rond in huis. Aangetrokken door de muziek misschien wel, landde ie tegen de geluidbox en daar bleef ie lange tijd zitten... Gezellig, muziek luisteren met een bijtje, zachte zoemgeluidjes in harmonie met de melodie.