Blog Archive
About Me
- heike
- Rustig, zachtaardig maar soms ook fel en boos! Mama van het liefste meisje ter wereld, Sam...
Mogelijk gemaakt door Blogger.
Labels
Volgers
zaterdag 30 januari 2010
Gepost door
heike |
Post bewerken
Het leven leerde me al veel... de afgelopen jaren kreeg ik nieuwe inzichten, ontdekte ik hoe zwaar een afscheid kan zijn en dat tranen soms niet te stoppen zijn. Op de één of andere manier kan ik mijn gevoelens in woorden leggen, gevoelens gehuld in een gedicht. En dan is er muziek, mijn toevluchtsoord, gezongen woorden waaruit ik kracht kan putten en waardoor dat wat er gebeurt allemaal een beetje draaglijk wordt.
Gelukkig had ik geen goede voornemens voor 2010 uitgesproken, want voor ik het goed en wel besefte sloeg 2010 in als een bom. Na vele jaren 'samen' te zijn geweest, kreeg ik te horen dat het voorbij was...
Tijdens die eerste momenten van besef raasde er een wervelwind van gevoelens in me en was weerom verdriet mijn metgezel. Een gedicht liet niet lang op zich wachten...
Gelukkig had ik geen goede voornemens voor 2010 uitgesproken, want voor ik het goed en wel besefte sloeg 2010 in als een bom. Na vele jaren 'samen' te zijn geweest, kreeg ik te horen dat het voorbij was...
Tijdens die eerste momenten van besef raasde er een wervelwind van gevoelens in me en was weerom verdriet mijn metgezel. Een gedicht liet niet lang op zich wachten...
Wat kwamen ze hard aan
De klappen in mijn gezicht
De leugens, de vernederingen, het bedrog
Recht op mijn hart gericht
De pijn is onmeetbaar
Niet in woorden uit te drukken
Ze verscheurt me, maakt me gek
Elke poging om helder te denken
Is gedoemd te mislukken
Een soort van kilte omhelst me
Als een koude deken
Over mijn schouders heen
In het donker zit ik hier
Badend in een rivier van tranen
Alleen...
Vanaf nu is er alleen nog maar morgen, gisteren wil ik vergeten...
Labels:
gedichten,
mijmeringen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 reacties:
Sterkte...
Hé meisje, hier schrik ik van en word ik ook verdrietig van.
Goed dat je vooruit wil kijken maar als dat nou eens niet lukt mag je dat altijd in mijn mailbox gooien.
Heel veel liefs van mij x
veel sterkte met het verwerken van je verlies!
Veel sterkte gewenst....
Ik ken je niet, maar zie in je blog je lieve mooie dochter en je prachtige beestjes;je geeft ze veel liefde; misschien kunnen ze jou Nu wat extra liefde geven die je nu zo hard nodig hebt!
groetjes Fleur
Kippenvel krijg ik van je blog en van je gedicht. Ik wens je heel veel sterkte toe. Het zal niet altijd gemakkelijk zijn.
Dit heb je zeker niet verdient Heike, maar ik ben er zeker van dat achter die donkere wolken snel de zon weer zal schijnen en misschien nog wel mooier dan ooit tevoren...
En om eventjes in Frank Boeijens woorden af te sluiten...
"Ik wens je veel geluk
Al het geluk van de wereld
Ik wens je veel geluk
En dat is onmetelijk veel"
Dikke kus van je zusje, Kaatje X
Je blog en je gedicht raken me diep.
De laatste jaren hebben we het niet gemakkelijk gehad. Ma, die ons moest verlaten na 'n lange, zware en ongeneeslijke ziekte. En nu dit. Je vriend die, na vele jaren "samenzijn", kiest voor 'n ander.
De manier waarop dit allemaal gebeurt stemt me droevig. Op onze steun, en die komt van velen, kan je altijd rekenen.
De zon zal allicht mooier schijnen dan ze ooit heeft geschenen.
Héél véél sterkte en de groetjes van pa
Een reactie posten