Toen ik de foto's die ik gemaakt had aan het bekijken was moest ik ineens denken aan het welbekende boek van Godfried Bomans, 'Erik of het klein insectenboek'. De verfilming van het boek kan ik ook zeer smaken. Eigenlijk is het een droom van mezelf... krimpen tot je kleiner bent dan een kabouter en dan tussen de insecten wandelen, een praatje met ze maken, aankloppen bij een slakkenhuisje en tikkertje spelen met de sprinkhanen. Hoewel het boek en de film sprookjesachtig overkomen verwijzen ze naar de mensenwereld en hebben de insecten allemaal menselijke trekjes, ook de minder aangename. Onder de paddestoel die ik fotografeerde zat een heel klein kevertje, zo goed als onzichtbaar totdat ik zelf even héél klein werd...