About Me
- heike
- Rustig, zachtaardig maar soms ook fel en boos! Mama van het liefste meisje ter wereld, Sam...
Vogelbescherming
Jij toch ook?
Voor altijd in mijn hart...
zondag 24 augustus 2008
Uitwaaien aan zee
Gepost door
heike |
Post bewerken
Post bewerken
Gisteren een dagje naar zee. De vakantie loopt op zijn einde, een vakantie waarin afscheid nemen centraal stond. Nu mijn moeder er al eventjes niet meer is, wordt het gemis alleen maar groter, het besef dat ze nooit meer terugkomt, nooit meer zal bellen, nooit meer zal vragen hoe het met Sammie is... Dat besef, dat laten doordringen, keer op keer, weten dat haar leven voorbij is terwijl de aarde gewoon verder blijft ronddraaien, dat maakt het zo confronterend. En hoe graag ik er ook bij blijf stilstaan, mijmer, of terug kijk... vooruit kijken moet ook. Gedachten die speel je niet zomaar kwijt, zelfs niet aan zee, waar een stevige wind stond.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 reacties:
Natuurlijk waaien de gedachten aan je moeder niet zomaar weg, met de zee mee... Was rouw maar zo makkelijk, lieve Heike.
Je moeder is in je, is deel van je en voorlopig bepaalt zij ook nog het verdriet in je leven. Dat mag, dat verdient ze wel.
Maar jij en de jouwen verdienen af en toe een adempauze.
Hopelijk lukt dat, of lukte het aan zee. Al was het maar 1 minuut - bijtanken is belangrijk. Je hebt veel kracht nodig en verbruikt er al zo veel van.
Pas goed op jezelf. En nu je niet meer op je moeder hoeft te passen, doet zij dat op jou. Zij is dichtbij jullie, in en om jullie heen. Ze behoeft geen zorg meer; die mogen jullie jezelf en elkaar nu geven.
Als je zo met haar gemis om kunt gaan, blijft ze bij je, en wordt het misschien af en toe een klein beetje lichter.
Uitwaaien aan zee is in elk geval altijd gezond, en ook rustgevend.
Veel liefs van Marjolein
Een reactie posten