Dat mensen mekaar teleurstellen is geweten, dat ze hard voor mekaar kunnen zijn ook, dat medeleven soms ver te zoeken is maakt ieder van ons wel eens mee. Hoe kon het zover komen, waar ging het verkeerd? De mens, de evolutie, vooruitgang en tegelijkertijd achteruitgang, teloorgang,...
Triest maakt het me, mensen die niet meer in staat zijn menselijk te reageren, een klein gebaar dat blijkbaar té veel moeite kost.
Is het dan verwonderlijk dat een mens 'vlucht', rust vindt in de natuur of wie weet wel in een hoekje, stilletjes weggekropen.

Vandaag bracht de zon rust, ze scheen niet fel, maar was aangenaam aanwezig. De diertjes genoten, het groen aan struiken en bomen leek te stralen, de merel zijn lied zat vol ritme...