Dit verhaal begint enkele jaren geleden...

Een ontmoeting met een Nederlandse vrouw in een Vlaams dorp, een oud dennenbos, dat huis bood aan vele dieren. We werden er kind aan huis, de dieren veroverden ons hart, we hielpen waar we konden, waren als eerste op de hoogte van goed maar ook van slecht nieuws. Dat laatste echter, blijft zich maar aandienen. Eens je in die spiraal zit van pech en ongeluk lijk je er niet meer uit te geraken. Als mens kan je proberen er iets aan te doen, je standpunt te laten horen, een vonnis proberen aan te vechten... als dier kan je enkel ondergaan, dat vaak zo onrechtvaardige lot. De dieren bij Leny ondergaan hun lot, door ouderdom worden sommigen ervan ‘gespaard’ en wie weet vinden zij wel eerder ‘rust’. Maar een groot deel wacht, nu al enkele jaren, op toch nog een sprankeltje geluk, een warme, nieuwe thuis. We hebben al vele dieren geplaatst en het natuurhulpcentrum heeft dit jaar een handje toegestoken (waarvoor we hen zeer dankbaar zijn). En nog zijn we er niet, zoeken we nog verder en blijven we hopen op toch een goed einde van dit trieste verhaal...